مسجد «کبود» با کاشی های آبی، جذب کننده گردشگران در استانبول
مسجد«سلطان احمد» به دلیل کاشی های به کار رفته در آن به مسجد آبی یا کبود شهرت دارد و از نخستین مساجد دوره عثمانی است که دارای ۶ مناره است.
كدخبر: 74254
1401/03/24

 به گزارش مبشرین به نقل از شبستان، مسجد سلطان احمد اول، جزء نخستین مساجد دوره عثمانی است که دارای 6 مناره است و تاکنون 6 بار مرمت است و سالیانه دهها هزار گردشگر را به خود جذب می کند.

 

از 405 سال پیش، مسجد جامع سلطان احمد تاکنون پابرجاست و در تنگه بوسفور در بخش اروپایی شهر استانبول ترکیه واقع شده است.

 

مسجد جامع سلطان احمد در میدانی به همین نام نزدیک موزه «ایاصوفیه» واقع شده است و دارای معماری اسلامی برجسته ای است و از جمله مهم ترین و بزرگ  ترین مساجد نه تنها در ترکیه بلکه در جهان اسلام محسوب می شود.

 

این مسجد طی سالهای ۱۶۰۹ تا ۱۶۱۹ به دستور سلطان احمد اول بنا شد و به همین دلیل پس از مرگ وی مسجد را «سلطان احمد» نامیدند. وی در همین مسجد دفن شده ‌است.

 

این مسجد در قدیمی‌ترین بخش استانبول واقع شده که این منطقه در قبل از سالهای ۱۴۵۳ (میلادی) مرکز قسطنطنیه، پایتخت امپراتوری بیزانس، محسوب می ‌شده‌ است.

 

این مسجد در نزدیکی هیپودروم قسطنطنیه واقع شده‌است و تا کلیسای بزرگ مسیحیان با نام ایا صوفیا فاصله اندکی دارد.

 

سلطان احمد در آن زمان از مهندس صدفکار محمد آغا، دانش آموز معمار مشهور عثمانی «سنان پاشا» خواست یک مسجد و مرکز اسلامی را در استانبول بنا کند.

 

در آغاز سال 1609 میلادی کار ساخت مسجد با مشارکت سلطان احمد اول آغاز شد و سنگ بنای آن گذاشته شد.

 

دولت عثمانی برای ساخت این مسجد مبلغ دو میلیون و 510 هزار سکه طلا هزینه کرد و ساخت آن هفت سال، پنج ماه و 6 روز به طول انجامید. این مسجد در روز نهم ژوئن 1617 میلادی به صورت رسمی افتتاح شد.

 

مسجد جامع تنها یک مکان عبادی صرف نبوده است بلکه دارای مراکز آموزشی، بهداشتی، تفریحی و خدماتی بوده است و دارای فضای سبز زیبا با گل های رنگارنگ است.

 

این مسجد دارای پنج در است و سه در آن به سمت صحن مسجد و دو در آن به سمت مکان اقامه نماز باز می شود و گنبد اصلی آن 43 متر ارتفاع و 23 و نیم متر قطر دارد و اطراف آن دارای هشت گنبد کوچک است.

 

بخش داخلی مسجد سلطان احمد دارای 260 پنجره رنگی است و دارای لوسترهایی از طلا و سنگ های قیمتی است.

 

مهم ترین بخش صحن داخلی «محراب» است که از مرمری با تراش ظریف و کنده کاری ساخته شده و دیوارهای کناری آن از جنس سرامیک است. در سمت راست محراب «منبر» قرار دارد که امام جماعت در زمان خطابه به هنگام نماز ظهر یا در روز جمعه یا روزهای تعطیل بر روی آن می‌ایستد. طراحی صحن اصلی به گونه‌ای است که حتی در زمان شلوغی همه افراد بتوانند امام جماعت را ببینند و سخنانش را بشنوند.

 

به دلیل استفاده از رنگ و کاشی های آبی در این مسجد، مسجد سلطان احمد از طرف اورپایی ها به نام «مسجد آبی» مشهور است.

 

در دیوارهای داخلی این مسجد، بیش از 20 هزار قطعه کاشی با رنگ های آبی به کار رفته است.

 

مسجد سلطان احمد در سال 1985 میلادی از لیست سازمان یونسکو درج شده است و جز لیست میراث جهانی قرار گرفته است و همین امر اهمیت تاریخی و گردشگری آن را پر رنگ تر کرده است.

 

این مسجد تاکنون 5 بار مرمت شده است و ششمین بار در سال 2017 کار مرمت آن آغاز شد که قرار است به زودی تکمیل شود. هزینه مرمت کنونی این مسجد توسط «محمد یلدز» یک تاجر ترکی تقبل شده است.

منبع: